: : : : علمى : : : :

Sunday, February 16, 2014


چو با تخت منبر برابر شود
همه نام بوبکر و عمر شود


چو بخت عرب برعجم چیره گشت -------- همه روز ایرانیان تیره گشت
جهان را دگرگونه شد رسم و راه ---------- تو گویی نتابد دگر مهرو ماه
ز می نشئه و نغمه از چنگ رفت --------- ز گل عطرومعنی زفرهنگ رفت
ادب خوار گشت و هنر شد وبال ---------- به بستند اندیشه را  پر و بال
جهان پر شد از خوی  اهریمنی ----------- زبان مهر ورزیده و دل دشمنی
کنون بی‌غمان را چه حاجت بمی --------- کران را چه سودی ز آوای نی
که در بزم این هرزه‌گردان خام ----------- گناه است در گردش آریم جام
به جایی که خشکیده  باشد  گیاه ----------- هدر دادن آب  باشد  گناه
چو  با  تخت  منبر  برابر  شود ---------- همه نام  بوبکر و عمر شود
ز شیر شتر خوردن  و سوسمار ---------- عرب را بجایی رسیده است کار
که   تاج   کیانی   کند  آرزو ------------- تفو بر تو ای چرخ گردن تفو
دریغ است ایران که ویران شود ----------- کنام  پلنگان و شیران شود

 

فردوسی