Sunday, February 16, 2014
همه نام بوبکر و عمر شود
جهان را دگرگونه شد رسم و راه ---------- تو گویی نتابد دگر مهرو ماه
ز می نشئه و نغمه از چنگ رفت --------- ز گل عطرومعنی زفرهنگ رفت
ادب خوار گشت و هنر شد وبال ---------- به بستند اندیشه را پر و بال
جهان پر شد از خوی اهریمنی ----------- زبان مهر ورزیده و دل دشمنی
کنون بیغمان را چه حاجت بمی --------- کران را چه سودی ز آوای نی
که در بزم این هرزهگردان خام ----------- گناه است در گردش آریم جام
به جایی که خشکیده باشد گیاه ----------- هدر دادن آب باشد گناه
چو با تخت منبر برابر شود ---------- همه نام بوبکر و عمر شود
ز شیر شتر خوردن و سوسمار ---------- عرب را بجایی رسیده است کار
که تاج کیانی کند آرزو ------------- تفو بر تو ای چرخ گردن تفو
دریغ است ایران که ویران شود ----------- کنام پلنگان و شیران شود