Tuesday, June 24, 2014
این مظهر ایران من و خاک کهن نیست
بر روی تنش واژه بیگانه شده نقش
روح شرف میهن تبدیده من نیست
این پرچم ننگ است مگیرش به دستت
برخاک بیفکن که بجز ننگ وطن نیست
نه شیر نشان دارد و نه چهره خورشید
ای شیر دلان موقع خاموش شدن نیست
خون میچکد هرگوشهاش از جرم و جنایت
جز سمبل وحشیگری قوم لجن نیست
ایرانی و ایران شده تحقیر به نقشش
جز بیرق شیخان دغلباز عفن نیست
هرجا که برافراشته شد، خون همه پاشید
از مهر و محبت به لبش هیچ سخن نیست
اهریمن خونخواره فشرده به کف خویش
دینش بجز از مذهب شمشیر زدن نیست
از رنگ رُخش آتشی از تفرقه بارد
میراث پلیدش بجز از گور و کفن نیست
برخیز و برافراز تو رایات شرف را
این میهن ما خانه هر زاغ و زغن نیست
ایران همگی یک تن واحد زن و مرد است
حتا که اگر زیر و زبر سر به بدن نیست
« مهدی یعقوبی »